به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه حضرت فاطمه (س) سقز یکشنبه مورخ 95/8/30 مصادف با سالروز اربعین حسینی مراسم عزاداری ای در مدرسه علمیه حضرت فاطمه(س) سقز به پا داشته شد. در این مجلس که طلاب، اساتید، کادر و جمعی از عموم حضور داشتند؛ ضمن قرائت جمعی زیارت اربعین، زیارت عاشورا و مرثیه خوانی؛ از سخنرانی سرکار خانم عزیزی نیز بهره مند شدند. ایشان در رابطه با موضوع " فلسفه پیاده روی اربعین" ایراد سخن نمود.
استاد حوزه در بیان فلسفه اربعین اظهار کرد:
باید دید فلسفه این عزاداریها و اشکواره اربعینی چیست؟ او کیست که چندسالی است کودک و پیر و جوان و زن و مرد برای وصلش پای پیاده و برهنه راه به کوی نینوایش سرگرفته اند تا در اربعین حسینی در جوار یار باشند. چرا برای حسین بن علی(ع) عزاداری اربعین برپا می کنند؟ در این باره شاید سادهترین پاسخ این باشد که عظمت مصیبت وارده بر امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان بر هیچ کس پوشیده نیست. حسین (ع) از همه چیز خود گذشت تا دین حق زنده بماند. عظمت این مصیبت به حدی است که جناب زرارة بن اعین که از بزرگان اصحاب اهل بیت و فقهای شیعه امامیه است از حضرت امام صادق (ع) نقل کرده:« قال ابوعبدالله(ع): یا زراره! إن السماء بکت علی الحسین (ع) أربعین صباحا بالدم، و إن الأرض بکت علیه أربعین صباحا بالسواد، و إن الشمس بکت اربعین صباحا بالکسوف والحمره، و إن الملائکه بکت علیه أربعین صباحا و... .»آنچه از مضمون این روایت بر می آید این است که، بر این مصیبت زمین و زمان و آسمان چهل شبانه روز ناله سر دادند و گریستند.
خانم عزیزی در ادامه گفت: در این باب که منشأ و خاستگاه اربعین حسینی چیست؛ نقل قول های متفاوتی در طول تاریخ بیان شده است.تا جایی که در روایت معتبر از امام حسن عسکری (ع) در میان پنج نشانه مومن، خواندن و زیارت اربعین سالار شهیدان ذکر و از علائم شیعه بودن شمرده شده است.امام حسن عسکری علیهالسلام فرمودند: «علامات المؤمن خمس: صلاة احدی و الخمسین و زیارة الاربعین والتختم فی الیمین و تعفیر الجبین والجهر ببسماللّه الرحمنالرحیم» ؛ نشانههای مؤمن و شیعه، پنج چیز است: اقامه نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین حسینی، انگشتر در دست راست کردن،سجده بر خاک و بلند گفتن « بسماللّهالرحمنالرحیم». اربعین شهادت امام حسین (ع) یکی از روزهایی است که به فضیلت زیارت آن حضرت از دور و نزدیک شناخته می شود و در این مساله تفاوتی بین این روز و روزهای زیارتی دیگر نیست و نباید برای آن به دنبال فلسفه خاصی بود.اما در این که شهرت و علاقه زیاد شیعیان به زیارت در این روز به چه بر می گردد و آیا منشا این امر زیارت کاروان اسرای کربلا در این روز بوده، مورد اختلاف است؛ مثلا شهيد مطهري در اين خصوص كه اهل بيت امام حسين در روز اربعين به كربلا آمده اند باور دارد كه آن را عقل تایید نمی کند و در منابع دسته اول و معتبر نیامده است.امّا در خصوص ورود جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین سال 61 هجری به کربلا، به نظر میرسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد. شیخ طوسی مینویسد:«روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا از مدینه برای زیارت قبر امام حسین (ع) به کربلا آمد. او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد». مرحوم آیتی مینویسد: جابر بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد. سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید.
ایشان با توضیح این مطلب که در بنیان این سنت توسط جابر و ایجاد وقفه در برهه ای از زمان تصریح نمود: پیاده روی اربعین پس از این در برههای از زمان به ورطه فراموشی سپرده میشود و در نهایت توسط (شیخ میرزا حسین نوری) دوباره احیا میشود.این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیادهروی از نجف تا کربلا اقدام کرد که سه روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی میکردند، و با وی بودند، (محدث نوری) از آن پس تصمیم گرفت هر سال این کار را تکرار کند. ایشان آخرین بار در سال ۱۳۱۹ هجری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله الحسین(ع) رفت.از آن پس بسیاری از عاشقان اهلبیت و امام حسین (علیه السلام) و نیز برخی علما و حتی مراجع تقلید با پای پیاده به کربلا سفر کردهاند.
خانم عزیزی با طرح پرسشی که برخی عوام که امروزه در زمینه پیاده روی اربعین مطرح می کنند و پاسخ آیت الله مکارم شیرازی در این خصوص؛ اذعان داشت: اگر هدف ما زیارت است، چرا چند روز وقتمان را صرف پیادهروی کنیم و از زیارت بیشتر در جوار امام حسین(ع) محروم بمانیم؟یا اینکه سوال میشود در حالی که معرفت ما نسبت به زیارت کم است، بهتر نیست به جای این سه روز پیادهروی، وقتمان را صرف مطالعه کنیم و معرفت بیشتر بدست بیاوریم؟ پاسخ آیتالله مکارم شیرازی: آن تأثیری که در این پیادهروی هست، در زیارت معمولی نیست. انسان یک حال و هوایی دیگری پیدا میکند. تا آدم نرود، توجّه پیدا نمیکند. خب همین اشکال را هم به امام سجاد میکردند زمانی که پیاده از مدینه به طواف مکه می رفتند. چرا شما این کار را میکنید؟ خب سریع با مرکب بروید و بیشتر طواف خانۀ خدا کنید. چرا؟ یک آثاری در پیادهروی هست که در آن نیست. و بنابراین جای این ایراد نیست. بعضیها که حوصلۀ پیادهروی ندارند، معمولا اینگونه اشکالات را میکنند که خودشان را تبرئه بکنند و یک مجوّز برای خودشان پیدا بکنند. و بهترین جواب و دلیلش این است که ممکن است خاطرۀ زیارت نماند، اما خاطرۀ این پیادهروی و این برنامه، تا آخر عمر بماند.
استاد حوزه در ادامه با بیان دیدگاه تنی چند از علما و کارشناسان دینی در خصوص فضیلت زیارت اربعین خاطر نشان کرد: حجت الاسلام و المسمین پناهیان می گوید در مسیر کربلا و در حرم امام حسین(ع) یک صفتِ رذیلهي بسیار مهم در انسان از بین میرود و آن عُجب است. عُجب، رذیلهای است که تقریباً جز با زیارت اباعبدالله(ع) از بین نمیرود. انسان هر کار خوبِ دیگری(غیر از زیارت اباعبدالله) که انجام میدهد، معمولا باعثِ تقویت این رذیله در وجودش میشود(زیرا وقتی انسان کار خوبی انجام میدهد، معمولا دچار عُجب میشود و لذا عُجب در وجودش تقویت میشود) اما این صفتِ رذیله در حرم امام حسین(ع) نابود میشود.روضهي امام حسین(ع) هم این خاصیت را دارد. امام حسین(ع) عُجب را از انسان میگیرد. تقریبا میتوان گفت همهي ما در روز قیامت چیزی غیر از روضه اباعبدالله(ع) و زیارت امام حسین(ع) و پیادهروی به سمت کربلا نخواهیم داشت. هر کس هر چقدر هم که برای رضای خدا کار کند، باز هم کارهایش (با عُجب و آفتهای دیگر) آلوده خواهد شد و از بین خواهد رفت.
همچنین مقام معظم رهبری(مد ظله العالی)نیز درباره اهمیت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعین حسینی در اول فرودین سال ۱۳۸۵ چنین بیان کردند: شروع جاذبه مغناطیسی حسینی در روز اربعین است، جابربن عبدالله را از مدینه بلند میکند و به کربلا میکشاند، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرنهای متمادی در دل من و شما هست.
مرحوم آیتالله العظمی بهجت (ره) فرمود: امام زمان (عج) پس از ظهور، خود را به واسطه امام حسین (ع) به همه عالم معرفی میکند، بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین (ع) را شناخته باشند و پیادهروی اربعین بهترین فرصت برای این کار است.
خانم عزیزی در خاتمه کلام خود در خصوص لزوم پیاده روی اربعین گفت: ضرورت پیاده روی اربعین از آیه شریفه «اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّه جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُوا» سر چشمه می گیرد و بنیاد تمام مراسمی که در کشور ما و کشورهای دیگر شاهد آن هستیم، از عراق شکل گرفته است.ما می دانیم که جهان امروز تمام قد در مقابل اسلام ایستاده و این دشمنی ریشه کهنی دارد. یکی از مسائلی که وجود دارد، این است که زمانی که جهان تمام قد در مقابل اسلام ایستاده و هیچ چیز بجز فروش جنگ افزارها برایش مهم نیست، حرکتی که ما به عنوان یک حرکت انسانی انجام می دهیم می تواند گویای رأفت، مهربانی، همدلی و وحدت مسلمانان باشد.گفتنی است این اجتماع بزرگ مانور و رژه عظیمی در راستای تبرّی جستن از اقدامات ضد بشری تکفیریها و دشمنان اهل بیت (ع) به شمار میرود، ضمن آنکه از سویی اعلام صریح وفاداری و علاقه شدید محبان و ارادتمندان به ساحت مقدس سیدالشهدا (ع) می باشد.